Απλά ανέβηκες, δεν ρώτησες που πάω, δεν ρώτησα που πας
Έβαλα μπροστά, παράθυρα ανοιχτά κι εσύ δεν λες κουβέντα
Κοιτάς απ' το παράθυρο τα δέντρα
Έχω τόσα να πω μα δεν βρίσκω τις λέξεις, ο αέρας μπερδεύει τις σκέψεις
Δυο παράλληλες ζωές, δεν με νοιάζει, μη μιλήσεις αν δεν θες
Στο κασετόφωνο παίζουνε ροκιές
Και περνάμε από πόλεις κι από γειτονιές, παράξενες εικόνες και μυστήριες διαδρομές
Σε μια γωνιά ένα ζευγάρι καυγαδίζει, πιο δίπλα μια γιαγιά αργά το δρόμο διασχίζει
Ο δρόμος άδειος κι είμαι ώρες στο τιμόνι, το βλέμμα σου σπάνια με ανταμώνει
Δεν έχω ιδέα ειλικρινά τι αναζητώ, μα πάμε όπου θες
Είναι γεμάτο το ντεπόζιτο

Όλοι τρελαίνονται εδώ και όλοι τρέχουν βιαστικά
Θέλω απλά να φύγω
Μακριά
Άλλη μια μέρα όλα μοιάζουν διαδικαστικά
Δεν την παλεύω, πάω
Μακριά

Έπεσε η νύχτα, λίγο πιο δίπλα, εγώ κι εσύ εξερευνούμε τη ζωή
Έχεις ανάγκη για κάτι πιο ρομαντικό, έχω ανάγκη από κάτι αληθινό
Οδηγώντας πάνω σε κάποιο βουνό, χωρίς σκοπό και χωρίς προορισμό
Τη μουσική κουρασμένη χαμηλώνεις, στο κάθισμα ξαπλώνεις
Πατάω φρένο, είμαστε πάνω στο γκρεμό, άγρια θέα, όλα τ' αστέρια, το κενό
Σβήνω την μηχανή, μοιάζεις αμήχανη, σου κάνω νόημα, κράτα τη σιωπή
Χαλαρώνεις που δεν θα χρειαστεί να μιλήσεις
Απλώνεις το χέρι κάποιο αστέρι μου δείξεις
Κοιτάω ψηλά να σου κάνω την χάρη
Φυσάς τον καπνό σου κι ακουμπά το φεγγάρι

Όλοι τρελαίνονται εδώ και όλοι τρέχουν βιαστικά
Θέλω απλά να φύγω
Μακριά
Άλλη μια μέρα όλα μοιάζουν διαδικαστικά
Δεν την παλεύω, πάω
Μακριά